Wykorzystanie energii elektrycznej w codziennym życiu – Duda

Dzisiejsze społeczeństwo bazuje na zdobyczach i osiągnięciach technologicznych wcześniejszych pokoleń. Niektóre z wynalazków, które zostały odkryte przed dziesiątkami lat są wykorzystywane do dzisiaj. Ich zastosowania zmieniają się w czasie, podobnie jak technologia ich wykorzystania. Jednym z kamieni milowych w rozwoju ludzkości jest z całą pewnością odkrycie elektryczności.

Instalacje elektryczne umożliwiają funkcjonowanie ludzkości

Energia elektryczna obecnie jest niezastąpiona w wielu procesach zachodzących na co dzień. Bez elektryczności nie było by komputerów, informatyki, nowoczesnych technologii takich jak telefony komórkowe. Elektryczność towarzyszy również ludziom w czasie przebywania we własnym domu czy mieszkaniu. W tym przypadku instalacja wykonana przez elektryka pozwala na korzystanie ze sprzętów codziennego użytku takich jak chociażby lodówka, pralka czy odkurzacz. W chwili obecnej nikt nie wyobraża sobie funkcjonowania bez tych urządzeń, a nie byłoby to możliwe bez przełomowego odkrycia, którym było wynalezienie elektryczności. Jak już wspomniano wiele procesów jest związanych z energią elektryczną. Nauka o tej dziedzinie fizyki nazywana jest elektryką. Procesy przekształcania jednych postaci energii na inne towarzyszą człowiekowi praktycznie na każdym kroku. Podróżując samochodem do pracy energia chemiczna zmagazynowana w paliwie jest przekształcana na energię mechaniczną, która umożliwia napęd kół . Obecnie wiele uwagi poświęca się ekologicznemu wytwarzaniu elektryczności poprzez odnawialne źródła energii.

Jest to podyktowane coraz gorszym stanem środowiska, które jest zatruwane przez dym pojawiający się po spaleniu węgla, który jest podstawowym paliwem do produkcji energii elektrycznej. Nowe ekologiczne źródła energii takie jak turbiny wiatrowe, panele fotowoltaiczne czy elektrownie wodne są więc idealnym sposobem zaspokojenia rosnących potrzeb społeczeństwa w kwestii konsumpcji energii.

Rada Naukowa Dyscypliny Automatyka, Elektronika i Elektrotechnika | Politechnika Warszawska WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY

terminarz posiedzeń RND AEE 2022_2023

» Nadane stopnie doktora habilitowanego oraz doktora

» Ogłoszenia o publicznej obronie rozpraw doktorskich prowadzonych przez Rady Naukowe Dyscyplin Politechniki Warszawskiej

» Ogłoszenia o publicznej obronie rozpraw doktorskich prowadzonych przez Radę Naukową Dyscypliny, Uczelni Wyższych w Polsce

» Postępowania habilitacyjne

» Postępowania doktorskie

Kontakt:

Rada Naukowa Dyscypliny Automatyka, Elektronika i Elektrotechnika

Pl. Politechniki 1, 00-661 Warszawa

Sekretariat Rady: Marzena Szafarowicz

tel. +48 22 234 51 60

Więcej informacji dla Członków Rady znajduje się na Platformie Rad Naukowych Dyscyplin PW:

moje ulubione techniki

Po raz pierwszy usłyszałam o Pozytywnej Dyscyplinie, kiedy mój syn Piotruś był jeszcze maluchem. Wtedy nie było jeszcze czego dyscyplinować, ale zaczęłam oglądać webinary Joanny Baranowskiej. Jest również inne źródło wiedzy, z którego możemy dowiedzieć się, czy jest Pozytywna Dyscyplina – książka Jane Nelsen (teraz jest też druga, przeznaczona dla rodziców przedszkolaków). I właśnie dzięki tym źródłom zakochałam się w tej metodzie wychowawczej.

Jestem bardziej skłonna do szukania pokoju niż do konfliktów, ale rodzicielstwo kojarzy mi się z walką o władzę; sytuacją, w której dziecko ma słuchać i być posłuszne temu, co mówią rodzice, bez żadnych pytań. To jednak nie jest dla mnie, bo mam za miękkie serce.

Od samego początku dogadywałam się z Piotrusiem, dlatego obawiałam się, że kiedy nadejdzie „ten czas” i będę musiała zacząć go naprawdę wychowywać, nie będę w stanie sobie z tym poradzić. Jak zdyscyplinować kogoś, kto był dobry? Jak mam go ukarać i zmusić do pójścia do kąta? Zbyt łatwo przychodzi mi bycie empatyczną. Nawet w prima aprilis, gdy robię komuś żart, mam wyrzuty sumienia. Na szczęście z pomocą przyszła Pozytywna Dyscyplina.

Czym jest Pozytywna Dyscyplina?

Pozytywna Dyscyplina jest techniką wychowawczą stosowaną od trzydziestu lat. Opiera się na szacunku, uprzejmej stanowczości, a przede wszystkim na wytworzeniu w dziecku poczucia przynależności. To jego brak jest zwykle źródłem niegrzecznych zachowań, na które reagujemy gwałtownie jako sfrustrowani rodzice. Pozytywna Dyscyplina uczy cię rozumieć swoje dzieci, wspierać ich naturalne zdolności i kształtować je na mądrych, pewnych siebie i wrażliwych dorosłych. Pomaga też skutecznie radzić sobie z trudami codziennego życia, histerią, buntem i wszystkim, co może zrobić trzylatek.

Ta metoda wychowawcza opiera się na uczeniu wartościowych umiejętności i koncentrowaniu się na rozwiązaniu problemu, a nie na karaniu.

Moje ulubione techniki Pozytywnej Dyscypliny

Pozytywna dyscyplina to zestaw narzędzi i technik, które można dostosować do konkretnych sytuacji. Wszystkie te metody koncentrują się na szacunku i zrozumieniu perspektywy dziecka. To tak jak ze znalezieniem odpowiedniego filmu dla dzieci na zimowe wieczory.

Pozytywna przerwa

Dobra przerwa jest przeciwieństwem wysłania do pokoju/kąta lub do innego karnego miejsca. Jej celem nie jest ukaranie czy zapłacenie za złe zachowanie, ale raczej sprawienie, by dziecko poczuło się lepiej i mogło się lepiej zachowywać. Kiedy jesteśmy źli, nasze umysły nie funkcjonują prawidłowo, ponieważ stres uniemożliwia nam dostęp do tej części mózgu, która zarządza logicznym myśleniem. Podobnie jest z dziećmi. Aby cokolwiek zrozumieć, muszą się najpierw uspokoić; aby lepiej się zachowywać, muszą się też lepiej czuć.

Stwórz przestrzeń, w której dziecko poczuje się lepiej. Może to być przyjemny kącik z zabawkami lub po prostu wygodny pokój czy kanapa. W tym bezpiecznym miejscu dziecko powinno czuć się zrelaksowane i szczęśliwe, niezależnie od tego, czy się bawi, czy po prostu uspokaja. Pozytywnym miejscem w naszej rodzinie jest namiot w sypialni Piotrusia. Kiedy Piotruś potrzebuje przerwy i wyciszenia, idzie do swojego namiotu – a czasem, w chwilach kryzysu, wysyła tam mnie. Oczywiście każdy rodzic może stworzyć swoją osobistą przestrzeń. Dla niektórych może to być łazienka, dla innych barek… z czekającą butelką czerwonego wina